Dzień Transplantacji obchodzony jest 26 stycznia, jako upamiętnienie pierwszego udanego przeszczepu nerki w 1966 roku w I Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Warszawie. Na świecie pierwszy przeszczep nerki od brata bliźniaka miał miejsce w 1954 roku w Bostonie, zaś międzynarodowe obchody Światowego Dnia Donacji i Transplantacji oficjalnie odbywają się 26 października.

Hasło Dnia Transplantacji brzmi: „nie zabieram swoich organów do nieba, tam wiedzą, że potrzebne są na ziemi” i podkreśla ogromne znaczenie przeszczepiania narządów wewnętrznych w ratowaniu życia ludzkiego.

Z każdym rokiem, zwiększa się ilość wykonywanych operacji przeszczepienia narządów. Dzięki ustanowieniu Programu Wieloletniego pod nazwą „Narodowego Programu Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej” nastąpiła znaczącą poprawa sytuacji polskiej transplantologii.W naszym kraju realizowane są różne programy dążące do wspierania transplantacji   i pozyskiwania potencjalnych dawców narządów. Obecnie istnieją kampanie zachęcające do podpisania oświadczenia woli o wykorzystaniu narządów po naszej śmierci, przykładem jest kampania „Nie zabieraj swoich narządów do nieba – one potrzebne są tu, na ziemi” prowadzona przez krakowską Klinikę Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii Collegium Medicum UJ – pod kierownictwem prof. Jerzego Sadowskiego.

Jan Paweł II mówiąc o transplantacji, stawiał przed oczyma współczesnych ludzi ofiarę z samego siebie złożoną przez Jezusa Chrystusa. Analogia ofiary na krzyżu, może być porównana z ofiarą złożoną z siebie:

Ofiarowanie jakiejś części swojego ciała, złożenie ofiary, która stanie się skuteczna dopiero po śmierci, jest właśnie w wielu przypadkach aktem wielkiej miłości, tej miłości, która daje Życie dla innych. A więc postęp nauk medycznych umożliwił wielu osobom wyniesienie ponad śmierć ich powołania do miłości. Analogicznie do Tajemnicy Paschalnej Chrystusa, śmierć zostaje w pewien sposób zwyciężona, a życie przywrócone. Śmierć i Zmartwychwstanie Pana przedstawiają najwyższy akt miłości, który nadaje głęboką wartość ofiarowaniu swojego narządu przez dawcę dla ratowania innej osoby”

(Jan Paweł II, 1996).